زخم چیست؟
به زبان ساده زخم ها آسیب هایی هستند که پوست یا سایر بافت های بدن را دچار از هم گسیختگی میکنند. زخم شامل هرنوع بریدگی، خراش، سوراخ شدن و… پوست است. زخم ها به دلایل مختلفی از جمله تصادف، جراحی و بیماری های مختلف ایجاد میشوند. زخم های کوچک معمولاً جدی نیستند (به جز در بیمارانی که بیماری های مزمن مثل دیابت دارند.)، اما تمیز کردن آنها مهم است. زخم های بزرگ و عمیق و عفونی نیاز به کمک های اولیه دارند و سپس باید به درمانگر زخم یا پزشک مراجعه کنید.
انواع زخم
زخم ها انواع مختلفی دارند و عبارتند از زخم های حاد و مزمن که در ادامه به آنها میپردازیم:
زخم های حاد: آسیب‌های پوستی هستند که معمولاً به سرعت بهبود می‌یابند و انتظار می‌رود که مراحل طبیعی روند بهبود را با سرعت مورد انتظار طی کنند و در نهایت منجر به بسته شدن کامل زخم شود. این زخم ها شامل بریدگی های جزئی با اشیاء تیز مانند چاقو یا کاغذ، پارگی پوست با لبه های نامنظم و دندانه دار، نیش حیوانات، خراش ها و زخم های ناشی از جراحی باشدو به سرعت ایجاد می‌شود. زخم‌های حاد می‌توانند در هر جایی از بدن ایجاد شوند و از خراش‌های سطحی تا آسیب‌های عمیق که به رگ‌های خونی، اعصاب و بافت ماهیچه‌ای آسیب می‌رسانند، متغیر است.
شایع ترین زخم های حاد عبارت است از:
زخم های مزمن: در مقابل، زخم‌های مزمن را می‌توان به عنوان زخم‌هایی تعریف کرد که دیر التیام می‌یابند، در مراحل معمول بهبودی به‌طور منظم پیشرفت نمی‌کنند و در عرض ۳۰ روز تا سه ماه هیچ پیشرفت عمده‌ای در جهت بهبودی نشان نمی‌دهند. زخم های مزمن اغلب در فاز التهابی در طی مراحل درمان زخم توقف می کنند. بیماران مبتلا به زخم های مزمن ممکن است درد مداوم، از دست دادن عملکرد و تحرک طبیعی اندام و استرس بیشتر از حد معمول را همراه با انزوا، اضطراب، افسردگی و بستری طولانی مدت در بیمارستان تجربه کنند. عواملی که ممکن است در مزمن شدن زخم نقش داشته باشند عبارتند از فشار، ضربه، آسیب به اندام تحتانی و برخی بیماری ها مانند دیابت.
شایع ترین زخم های مزمن عبارت است از:
