زخم های شریانی

زخم های شریانی

زخم های شریانی که به آن ها زخم های ایسکمیک نیز گفته می شود یکی از انواع زخم ها هستند که در اثر خونرسانی ضعیف به اندام تحتانی ایجاد می شوند. سپس پوست و بافت های پوشاننده از اکسیژن محروم می شوند و این بافت ها می میرند و باعث ایجاد زخم در ناحیه می شود. علاوه بر این، کاهش خونرسانی می تواند منجر به خراش های جزئی یا بریدگی هایی شود که بهبود نمی یابند و در نهایت به زخم تبدیل می شوند.

شریان ها مسئول حمل خون غنی از مواد مغذی و اکسیژن به بافت های مختلف بدن هستند. ایسکمی، که به طور کلی به معنی محدودیت در خونرسانی است، زمانی که ناشی از تنگ شدن شریان یا آسیب به عروق خونی کوچک در اندام‌های تحتانی باشد، میتواند منجر به ایجاد زخم های شریانی شود. کاهش جریان خون به نوبه خود منجر به نکروز بافتی و ایجاد زخم می شود.

علائم زخم های شریانی

زخم های شریانی معمولاً گرد هستند و حاشیه های مشخص دارند. زخم های شریانی اغلب بین یا روی نوک انگشتان پا، روی پاشنه پا، روی قوزک خارجی یا جایی که فشار ناشی از راه رفتن یا کفش وجود دارد، دیده می شود. این زخم ها عمیق هستند و اغلب تا تاندون های زیرین کشیده می شوند و اغلب هیچ نشانه ای از رشد بافت جدید را نشان نمی دهند. بستر زخم معمولاً خونریزی ندارد و به رنگ زرد، قهوه ای، خاکستری یا سیاه است.

اغلب اندام در لمس سرد است و اندام نبض ضعیف یا غیر قابل تشخیص دارد. پوست و ناخن های اندام نیز حالت غیرطبیعی با ریزش مو در اندام آسیب دیده دارند، در حالی که ظاهری براق، نازک، خشک و سفت به خود می گیرند. علاوه بر این، رنگ پایه اندام ممکن است در حالت آویزان شدن قرمز و در هنگام بالا بردن رنگ پریده شود. یکی دیگر از علائم زخم شریانی تاخیر در بازگشت مویرگی در اندام آسیب دیده است.

این زخم ها به طور کلی بسیار دردناک هستند، به ویژه هنگام ورزش، استراحت یا در طول شب. یکی از روش های متداول تسکین موقت این درد آویزان کردن پاهای آسیب دیده از لبه تخت است، که نیروی جاذبه به جریان خون در ناحیه زخم کمک کند.

زخم های شریانی با زخم های وریدی تفاوت دارند، زخم های وریدی با قرمزی و ادم (تورم) در محل زخم ظاهر می شوند و ممکن است بدون درد باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد زخم های وریدی به مقاله ی زخم های وریدی مراجعه کنید.

علل زخم های شریانی

عوامل خطر

تعدادی از عوامل خطر ممکن است در ایجاد زخم های شریانی نقش داشته باشند از جمله:

• دیابت ملیتوس
• تغییر شکل پا و تشکیل پینه (کالوس) در نواحی تحت فشار
• کفش غیر استاندارد که به اندازه کافی در برابر فشار بالا و نیروهای برشی محافظت نمی کند.
• چاقی
• عدم وجود حس حفاظتی به دلیل نروپاتی (آسیب حسی) محیطی
• تحرک محدود مفاصل

عوارض

در صورت عدم درمان، زخم های شریانی می توانند منجر به عوارض جدی از جمله عفونت، نکروز (مرگ) بافتی و در موارد شدید قطع اندام آسیب دیده شوند.

درمان زخم های شریانی

اقدامات پیشگیرانه زیر می تواند در به حداقل رساندن خطر ایجاد زخم شریانی در بیماران در معرض خطر و به حداقل رساندن عوارض در بیمارانی که دچار زخم شده اند کمک کند:

• پاها (به خصوص بین انگشتان پا) را هر روز از نظر هرگونه تغییر غیرعادی در رنگ یا ایجاد زخم بررسی کنید.
• ترک سیگار. سیگار کشیدن می تواند شریان ها را سفت یا مسدود کند و منجر به خونرسانی نامناسب اندام ها شود.
• فشار خون، کلسترول، تری گلیسیرید و سطح گلوکز را کنترل و مدیریت کنید.
• از پوشیدن جوراب های تنگ خودداری کنید.
• از روی هم انداختن پاها در هنگام نشستن خودداری کنید.
• کفش های مناسب بپوشید.
• از نشستن یا ایستادن طولانی مدت خودداری کنید.
• از سرمای زیاد خودداری کنید.
• در حد توان ورزش کنید.
• از پاها و پاها در برابر آسیب و عفونت محافظت کنید.
• تغذیه مناسب داشته باشید. (برای توضیحات بیشتر به مقاله تغذیه در درمان زخم مراجعه کنید.)

هدف اصلی در درمان زخم های شریانی

هدف اصلی در درمان زخم های شریانی افزایش گردش خون در ناحیه، با انجام جراحی و یا مصرف دارو است. روش های جراحی از رگ سازی مجدد به منظور بازگرداندن جریان خون طبیعی تا قطع عضو و توانبخشی در بیمارانی که رگ سازی مجدد در آنها صورت نمیگیرد را شامل می‌شود. در مورد اقدامات غیر جراحی، اصلاح عوامل خطر می تواند پیشرفت ایسکمی موضعی را کند یا متوقف کند. علاوه بر این، دستگاه هایی برای تقویت خونرسانی به اندام آسیب دیده وجود دارد.

زخم‌های ایسکمیک با سایر زخم ها تفاوت دارند زیرا محیط زخم باید تا حد امکان خشک باشد تا خطر عفونت کاهش یابد. پمادهای آنتی بیوتیکی موضعی، باید به مقدار کم مصرف شوند زیرا در می توانند برای سلول ها سمی باشند. برای درمان زخم های خود به یک درمانگر زخم یا پزشک مراجعه کنید و خودسرانه اقدامی انجام ندهید.

در صورتی که هرگونه زخم، پینه، تاول و آسیب دیگری در اندام های خود مشاهده کردید در اسرع وقت به یک درمانگر زخم مراجعه نمایید تا از آسیب بیشتر و صرف وقت و هزینه ی اضافی جلوگیری کنید. زخم هایی که به آنها توجه نشود میتوانند پیشرفت کنند، عمیق تر و عفونی شوند و حتی باعث مرگ بافت و در نهایت قطع عضو شوند.

مرکز مراقبت از زخم طبِ زخم آماده ی خدمت رسانی به شما عزیزان و درمان انواع زخم های مزمن و حاد در منزل شما است جهت دریافت مشاوره با ما در تماس باشید. تلفن جهت تماس و ارسال پیام:۰۹۹۱۵۶۵۵۴۱۱